Diario di CLLPL, 08 ago 17

👍 

Dzisiaj przechodzisz na ciemną stronę mocy? :D 

Psychicznie i fizycznie pod psem...zmęczony, niewyspany.... ale jak tu żyć jak cały dzień w biurze, ja się do tego nie nadaję :) Ja mogę żyć w lesie, w górach, na bezludnej wyspie... taki tam dzikus. 

a może by tak pier...... wszystko i wyjechać w Bieszczady. 

Ania, ja tak właśnie zrobię 😉 tylko w czwartek i nad morze... 

Fakt w Bieszczadach dawno nie byłem. pod koniec miesiąca lecę na plażę na 2 tyg. będę nurkować, leżeć, spać i... ;) no to się zrelaksuję. Ale dla mnie to plaster na otwarte złamanie :)  

ja już teraz zarezerwowałam pokój w gospodarstwie agroturystycznym na przyszły rok. Właśnie w Bieszczadach, i jak zadzwoniłam to się okazało że w tej wsi nawet sklepu nie ma 👍👍👍😁 

Też bywałem w takiej dziczy :) Bez sklepu, telefonu, samochodu, telewizji...  

uwielbiam taką dzicz, mogłabym tak mieszkać, chociaż nie ma co narzekać bo mieszkam na obrzeżach miasta, jest w miarę cicho i spokojnie. 

Pozdrawiam, dupska wam się nie chce oderwać od kompa! wystarczy wskoczyć na rower i pojechać za miasto!  

a ja dzis o 10 to juz bylem po silowni. a wczesniej krew jeszcze pobieralem :D 

Tatami i wtedy nie będę musiał chodzić do pracy?? ;) Ja mieszkam za miastem. 

Vibo, siłka fajna sprawa ale polecam jazdę rowerem po Puszczy Kampinowskiej, lasach Spalskich itp. CLLPL ja też😁 

ale ja silki nie traktuje jako aktywnosci. ja tam ide dzwigac :) 

Dziś zaczynam drugi tydzień urlopu nad Bałtykiem we wsi, w której nawet jest jeden malutki sklep w garażu :) cisza i spokój, w końcu nadrabiam książki. Choć akurat lubię aktywny wypoczynek, więc też sporo jeździmy po okolicy.  

Ja pracuję i właśnie pragnienie urlopu osiągnęło apogeum. Niestety muszę poczekać jeszcze do piątku. Te dwa dni wydają mi się wiecznością. Załapałam jakiegoś doła, nic mnie nie cieszy, płakać mi się chce, wszystko mnie drażni. Nie często tak mam a teraz do takiego stopnia, że ludzie to widzą... 

ja jeszcze ten tydzień i też trzeba będzie wracać, a nie chce mi się okropnie, tym bardziej kiedy sobie pomyślę jak to ostatnio u mnie w pracy wygląda, zaczynam rozważać zmianę. 

Jolenia przez 8 lat nie byłam na urlopie, bo ciągle coś ważnego w pracy... także Cię doskonale rozumiem, bo też już miewałam okropny nastrój. Trzymaj się mocno, dwa dni szybko miną! 

Jolenia , ja ostatni dzień przed urlopem to byłam tak wściekła i roztrzęsiona,że wszyscy omijali mnie ze strachem😂 A teraz już spoko😉 także cierpliwości, jedną nogą jesteś na urlopie😊 

Dziękuję dziewczyny. Ostatni rok w pracy był co najmniej ciężki, przekonałam się że mój "zespół" tak naprawdę nie jest zespołem, okazało się, że jako szef w ogóle nie liczę się dla pracowników, że przełożeni mają moje problemy głęboko... oj dużo by mówić. Teraz mam przed sobą perspektywę odpoczynku i obawę o zaległości do nadrobienia po powrocie.